To δηλητήριο της μέλισσας !!

Το δηλητήριο δημιουργείται από μέλισσες για έναν και μόνο σκοπό: λειτουργεί ως αμυντικό όπλο για τα αρπακτικά, κυρίως μεγάλα θηλαστικά και άλλα σπόνδυλα αρπακτικά. Για να έχει αμυντική αξία το δηλητήριο πρέπει να προκαλεί πόνο, βλάβη σε ένα δυναμικό αρπακτικό. Το δηλητήριο, σε αντίθεση με πολλές άλλες χημικές άμυνες, είναι υδατοδιαλυτό, μη λιποδιαλυτό και πρέπει να χορηγείται με ένεση ή να εφαρμοστεί σε υγρό στους ιστούς για να είναι ενεργό. Αυτή η υδατοδιαλυτότητα είναι ένα πλεονέκτημα καθώς επιτρέπει μια ολόκληρη εξαιρετικά δραστική αμυντική ένωση που θα χρησιμοποιηθούν. Το δηλητήριο αποτελείται από μια ποικιλία από πρωτεΐνες, πεπτίδια, δραστικές άμυνες, και άλλες ενώσεις οι οποίες έχουν μια ποικιλία δραστηριοτήτων. Το κύριο στοιχείο που προκαλεί και θάνατο φαίνεται να είναι η Μελιτίνη και αυτό το συστατικό μπορεί να ευθύνονται για μεγάλο μέρος της δραστηριότητας της δηλητήριο της μέλισσας στη χρήση Μελισσοθεραπείας.

Η ανθρωπότητα έχει χρησιμοποιήσει το δηλητήριο της μέλισσας κυρίως για μελισσοθεραπεία για τη θεραπεία μιας ποικιλίας αυτοάνοσων νόσων, με την πρόσφατη χρήση για ανοσοθεραπεία τσίμπημα μέλισσας αλλεργικών ασθενών. Η χρήση ανοσοθεραπείας δεν θα εξεταστεί περαιτέρω για περαιτέρω συζήτηση. Μελισσοθεραπεία υπήρξε ιδιαίτερα επιτυχής με άτομα που πάσχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα, ουρική αρθρίτιδα, και πολλαπλή σκλήρυνση, αλλά μια ποικιλία άλλων ανοσολογικών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένων του άσθματος σκληροδερμία και έχουν υποστεί επεξεργασία. Το όφελος της Μελισσοθεραπείας για τη θεραπεία της αρθρίτιδας έχει γίνει έρευνα από τους γιατρούς

Ορισμένα από τα προβλήματα για την απόδειξη της αποτελεσματικότητας των θεραπειών δηλητήριου μέλισσας για ασθένειες του ανοσοποιητικού απορρέουν από την ίδια τη φύση των διαταραχών του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι ανοσολογικές διαταραχές χαρακτηρίζονται από υφέσεις που εμφανίζονται απρόβλεπτα. Επιπλέον, διαταραχές του ανοσοποιητικού είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε επιδράσεις placebo θεραπεία. Οι δύο αυτοί παράγοντες συνδυάζονται για να κάνουν κλινικές δοκιμές έρευνας για τις ασθένειες του ανοσοποιητικού πολύ δύσκολη και συχνά ασαφή. Αυτά τα ίδια προβλήματα μαστίζουν επίσης ασχολείται με την αξιολόγηση καθιερωμένες θεραπείες ιατρικής έρευνας. Στις περιπτώσεις της αρθρίτιδας και της σκλήρυνσης κατά πλάκας, η σύγχρονη ιατρική δεν έχει θεραπείες, απλά αντιμετωπίζει για να καταστείλει τα συμπτώματα. Οι καθιερωμένες θεραπείες περιλαμβάνουν τη χρήση των στεροειδών, ισχυρή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αντιβιοτικά, ανθελονοσιακά, άλατα χρυσού - φάρμακα με σοβαρές παρενέργειες, και ότι συχνά αποτυγχάνουν να παραδώσει ανακούφιση. Αυτή η απογοητευτική κατάσταση οδήγησε έναν ερευνητή να σχολιάσει ότι η μελισσοθεραπεία σπάνια τον ασθενή και έχει αμελητέες παρενέργειες.

Το ερώτημα που τίθεται είναι: πώς λειτουργεί το δηλητήριο της μέλισσας; Η απάντηση δεν είναι σαφής, αλλά έχουμε κάποιες συμβουλές. Το δηλητήριο της μέλισσας έχει αντιφλεγμονώδεις επιδράσεις, μπορεί επίσης να προκαλέσει "σοκ" το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο θα μπορούσε να διορθώσει κάπως ανισορροπίες, προκαλεί πόνο, και θα μπορούσε να διεγείρει το νευρικό σύστημα, το οποίο, με τη σειρά του, μπορεί να ασκήσει επιρροή επί του ανοσοποιητικού συστήματος. Το δηλητήριο της μέλισσας διαθέτει χημικά συστατικά που είναι υπεύθυνα για τις εξής δραστηριότητες :Aντι-φλεγμονώδη δράση - πεπτίδιο αποκοκκοποιητικό μαστοκυττάρων, σοκ στο ανοσοποιητικό σύστημα - φωσφολιπάσης Α2, υαλουρονιδάση πόνος - Μελιτίνη τονώνει το νευρικό σύστημα - Μελιτίνη, αποκοκκοποιητικό ιστό πεπτιδίου. Συνολικά, το δηλητήριο των μελισσών φαίνεται να έχουν τις χημικές ιδιότητες να επηρεάσει το ανοσοποιητικό σύστημα και διαταραχές του ανοσοποιητικού, και μελισσοθεραπεία έχει αποδειχθεί ότι λειτουργεί σε πολλές περιπτώσεις - οπότε το μόνο που χρειάζεται είναι μια σαφέστερη κατανόηση του έργου της Μελισσοθεραπείας και να πείσει ενσωμάτωση τους επαγγελματίες να χρησιμοποιούν Μελισσοθεραπεία.

το μοναδικό μειονέκτημα που παρουσιάζει η μελισσοθεραπεία είναι ότι επειδή τα προϊόντα της δεν είναι βιομηχανικά, αλλά η ποιότητά τους εξαρτάται άμεσα από την ποιότητα των πρώτων υλών απ’ όπου τα προμηθεύονται οι μέλισσες, επηρεάζονται από τους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Έτσι τα διάφορα μελισσοκομικά προϊόντα όχι μόνο διαφέρουν ανάλογα με τον τόπο συλλογής τους, αλλά η ποιότητά τους μπορεί να διαφέρει και από χρονιά σε χρονιά. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό να τα προμηθευόμαστε από αξιόπιστες πηγές. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται αν σκοπεύουμε να χρησιμοποιήσουμε το δηλητήριο της μέλισσας, καθότι, «στα αλλεργικά άτομα μπορεί να προκληθεί και θάνατος από το τσίμπημα της μέλισσας, γι’ αυτό όποιος υποβάλλεται από το γιατρό σε τέτοιου είδους θεραπεία πρέπει να είναι διαπιστωμένα μη αλλεργικός».